🌟 Een klein lachje met oma – en een LED-kaarsles

Op een herfstige oktoberdag kwam mijn oma op bezoek. Ze was 83, nog steeds levendig en vol leven – en zoals altijd had ze taart meegenomen ☕️ Ik had koffie klaarstaan en we gingen aan tafel zitten om van de middag te genieten.

We spraken over het seizoen – herfstknusheid, kaarsen, pantoffels en warme thee. Het was een van die stille momenten waarop het leven extra dichtbij en fijn aanvoelt.

Toen we merkten dat ik geen thee meer had, besloten we wat te gaan kopen. Ik vroeg oma het licht uit te doen terwijl ik mijn jas pakte.

En toen gebeurde het:
Ik draaide me om – en zag haar naar het licht blazen. Mijn LED-kaars.

We keken elkaar aan. Een moment van stilte. En toen barstten we allebei in lachen uit.

Ze had helemaal niet door dat het geen echte kaars was – het licht flikkerde als een echte vlam.
“Dat kun je toch niet uitblazen,” zei ze lachend.

We lachten zo hard dat we bijna de thee vergaten.

Het viel me op hoe realistisch LED-kaarsen zijn – zelfs oma kon het verschil niet zien. Misschien is dat juist het punt: je krijgt alle gezelligheid, zonder rook, roet of brandgevaar.

Kun je het verschil zien?